Nie mogłam tego
napisać wcześniej.
Nie mogłam bo jej
nie znałam.
Znałam?
To dużo
powiedziane.
Telefon
rozmowa
i po chwili
wrażenie - znam ją,
od dawna -to ja
Bardzo mi to było
potrzebne, bo pomału zaczynałam myśleć, że jakaś dziwna jestem.
Myślę inaczej.
Czuję inaczej.
Widzę inaczej.
Działam inaczej.
Nie mogłam sobie
tego w głowie poukładać.
„...odnaleźć
ludzi, którzy myślą tak jak ja,
przeczekać pośród
nich, aż nadejdzie lepszy czas.”
logiczne myślenie
dopasowywanie
układanie
czyste wariactwo
chaos
mętlik
to wszystko
nadchodzi
były lata spokoju
a teraz powraca
i jak to z takimi
powrotami bywa:
większe,
mocniejsze,
częstsze.
A bardziej
konkretnie.
Powracają godziny
ataków, z którymi niewielu może sobie poradzić.
Powracają godziny
ataków, które wielu wyprowadzają z równowagi.
A mała kobieta,
wyrzuca z siebie w czasie tych godzin kilkadziesiąt fragmentów
wspomnień
które mieszają się z oskarżeniami.
które mieszają się z oskarżeniami.
Oskarżenia
skierowane w bezpieczne miejsce czyli w kierunku tych którzy cały
czas,
niezmiennie przy niej trwają i są dla niej najważniejsi i najbezpieczniejsi.
Można ich ranić, bo rozumieją, są, nie zawiodą.
niezmiennie przy niej trwają i są dla niej najważniejsi i najbezpieczniejsi.
Można ich ranić, bo rozumieją, są, nie zawiodą.
Wspomnienia – o
panach, strachu, alkoholu, krzywdzie, rozbitych oknach, poniżaniu,
tęsknocie, marzeniach o śmierci ...
tęsknocie, marzeniach o śmierci ...
i
… a jak byłam u
tej pierwszej cioci, to myślałam, że ona jest moją prawdziwą
mamą,
i była mniejsza
dziewczynka
i kiedyś ją
adoptowali
i przyjechali po nią
i przytulali
i byli uśmiechnięci
i wtedy już
wiedziałam, że to nie jest moja mama
i chciałam
chciałam
chciałam …
żeby po mnie też
ktoś tak przyjechał i zabrał mnie i był mój
i nie było nikogo
to układanka która
nie ma początku, nie ma końca
to układanka, bez
pięknych obrazków
to układanka w
zależności od nastroju składana z niepowtarzalnych elementów
to nie puzzle które
zawsze można ułożyć w całość
Nie mogłam tego
napisać wcześniej.
Nie mogłam bo jej
nie znałam.
Ta jedna rozmowa
pozwoliła na położenie kolejnego elementu mojej układanki,
położenie i
upewnienie się, że nie jestem sama, że „są ludzie którzy myślą
tak jak ja”
https://www.facebook.com/FundacjaProjektRoz/photos/gm.1701899853361782/559991090835628/?type=3
wyzwanie literackie
12 opowieści
marzec - układanka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz